Ik vertrek vandaag, de dag in, met een duidelijke “te doen lijst” in mijn hoofd. Het beetje “druk” dat het woord “moeten” in zich heeft is ok. Dus ik ga er voor. Het is best wel een hele lijst maar ik kan regelmatig met succes “gedaan” in mijn gedachten aanvinken. Het loopt dus redelijk vlot. Als er niets meer over is om aan te vinken voel ik me tevreden en dat gevoel blijft eventjes al weet ik dat het volgende lijstje er zo zit aan te komen.
En nu … tijd voor iets anders! Heu … er is zo veel dat ik zou willen doen, waar ik zin in heb om te doen en nu slaat een heel ander gevoel toe! Besluiteloosheid. Ik zag laatst een jurkje, zo schattig dat ik er dadelijk wel een patroon van wou tekenen. Een paar technische “problemen” bij het in elkaar zetten zijn de uitdaging. Echt waar ik heb zin in maar… er liggen nog nieuwe patroontjes die ook al de hele tijd om mijn aandacht schreeuwen. Mijn materiaal ligt nu ordelijk weg in een gloednieuwe kast en ik kan alles in een wip vinden dus daar ligt het niet aan. Of toch dat hemdje afmaken dat al gesneden ligt, of de plooitjes verder afmaken van weer een ander jurkje (nog een paar en ik kan het ver in elkaar zetten). Het is niet de eerste keer dat het me overkomt en ik vraag me nog steeds af waarom het me steevast in z’n greep neemt. Doorbreken kan ik het alleen door tenminste voor iets te gaan, maar wat?